(Proszę się nie sugerować nazwami. Jest to po prostu najbardziej bliska mojej wizji geograficznej mapa.)

Świat stoi na skraju wielkiej wojny, która pochłonie ją całą.

Witamy w świecie Hourand, co w jednym z zapomnianych języków oznacza "moja ziemia". Jest to świat fantasy, ale nie jest to jednym z tych typowych - pełnych orków i poszukiwaczy przygód.

Historia - kilka lat wstecz

Wszystko zaczęło się w kraju Oron. Do władzy, poprzez najróżniejsze machinacje i morderstwa, doszedł Dimitri, a przynajmniej tak każe się nazywać. Nikt nie zna jego prawdziwego imienia, a twarz ma zawsze ukrytą pod hełmem. Przejął władzę siłą, a kapłanów, którzy byli dość głupi kazał zabić. Zaczął następnie sukcesywnie podbijać sąsiednie państwa, często przemawiając do ducha mieszkających ludzi mających dość wpływów i intryg prowadzonych przez kapłanów. Tak oto "zjednoczył" wschodnie królestwa. Natomiast zachodnie widząc narastające zagrożenie ze wschodu, postanowiły połączyć swoje siły. Powstał dość chwiejny sojusz, który został podpisany pod presją kapłanów.

Aktualny stan

Państwa wschodu i zachodu stanęły w martwym punkcie. Jedni nie mają już za bardzo co podbijać, a drudzy połączyli się z większością narodów. Dwa behemoty stoją i patrzą sobie w oczy, a między nimi są państwa-miasta. Tak naprawdę wszystko kręci się wokół nich. Wschód i zachód nie rzucili się sobie do gardeł właśnie z ich powodu, bo stoją na linii, a zrobienie z nich wrogów spowoduje więcej problemó niż korzyści. Dlatego też każda ze stron próbuje przekupić najróżniejsze państwa-miasta do swojej kampanii przeciwko, jeszcze nie ogłoszonemu, wrogowi.

Polityka

Ten świat zawsze był pełny wojny, czy to lądowej czy politycznej. Tylko z powodu zadufania i ciągłych konfliktów, Dimitri mógł bez dużych oporów i sprzeciwów podbić tyle krajów i stać się imperium. Rozróżnia się trzy główne strony konfliktu. Pierwszym jest Imperium Oron, którego nienawiść do kapłanów jest bardzo znana, a potęga militarna ogromna. Drugim jest Sojusz Pokoju, państwa wschodu połączone pod jedną banderą, która odpowiada Radzie Sojuszu. Co ciekawe, składa się ona prawie z samych kapłanów. No i są państwa-miasta, które mieszą się po środku świata. Żyzne gleby, góry pełne surowców i wiele innych czynników spowodowały, że te miasta wzrosły do takiej siły, że dorównują nie jednemu państwu. Gdyby mieli się zjednoczyć, to staliby się o wiele większym zagrożeniem niż wojujący sąsiedzi. Jednak jest to uznawane za niemożliwe, ponieważ oni sami mają stare zawiści, które nie chcą porzucić. Państwa-miasta często walczyły pomiędzy sobą o więcej wpływów, surowców i innych rzeczy. Nawet powstały tzw. wojenne miasta, których głównym sposobem zarobku jest wynajmowanie swojego wojska do wojen w innych miejscach.

Kapłani

Jest to bardziej rozszerzenie wątku polityki i początek do magii i bogów. Wspomniani kapłani często maczali swoje palce w polityce, jak i w codziennym życiu mieszkańców. Kraje na wschodzie często miały problemy z suszami, głodem czy zarazą. Kapłani w tym czasie przebywali na dworach i nie chcieli nawet kiwnąć palcem, uważając się za kogoś lepszego. Wystarczyło wrzucić do tego zapaloną pochodnie, aby spłonęła cała obora. Inna sytuacja ma się we wschodnich królestwach, gdzie kapłani dość często przychodzą do mieszczan i chłopstwa, ale głównie z powodu zbierania datków. Państwa-miasta natomiast mają różne podejścia do nich. Koniec końców jest jeden fakt, którego nikt nie zaprzeczy - kapłani posiadają moce. Zostały one dane im przez bogów i często są uważani za wybrańców.

Bogowie

Jest tylko trzech bogów i nie posiadają żadnych imion. Powszechna opinia jest taka, że nadanie bogu imienia to jak porównanie go do zwykłego śmiertelnika. Tak się nie godzi i nawet kapłani nie nadają bogom imion. Są w skrócie: Bogini Miłości, która opiekuje się domem i płodnością. Bogini Ziemi, która opiekuje się uprawami i jedzeniem. No i Bóg Wojny, który opiekuje się bitwami i sprawiedliwością.

Magia

Wracając do magii. Istnieje, ale tylko u kapłanów. Ci mogą ją wykorzystać do wielu celów, jak leczenie czy zniszczenie. Nie jest to potężna magia znana z wielu światów fantasy, gdzie rzuca się ogniste kule, ale jest dość spektakularna. Kiedy kapłan kogoś leczy to słychać pewien specyficzny dźwięk dzwonu, a z jego dłoni wychodzi oślepiające światło, które sklepia rany człowieka, a nawet regeneruje kończyny. Mogą rzucać na ludzi klątwy, jak i używać wspomniane światło, aby spalić człowieka. Rzadko wykorzystują swoje moce przeciwko zwykłym ludziom. Jest jeszcze jeden rodzaj magii, ale są to głównie plotki - demonologia. Poprzez pakty i rytuały można dokonywać czarów, często za niewyobrażalne koszta.

Wskrzeszenia

Istnieje jeszcze przywrócenie do życia martwego. Kapłani są dość chętni przyjść i pomóc w takich sytuacjach. Nagle z ciała wychodzi "duch" osoby, która jest prawie przezroczysta i zaczyna rozmawiać z rodziną lub znajomymi. Rozmowy te trwają krótko i są bardziej monologiem martwego. W 99% przypadkach duch nie chce powrócić do żywych. Mówi, że jest mu dobrze tam gdzie jest. Wtedy też kapłan odmawia wskrzeszania osoby. Ten jeden procent, to właśnie skrajne przypadki, gdzie duch chce powrócić, bo ma zaległe sprawy do załatwienia, obietnice do spełnienia lub krzyczy, że chce wrócić do żywych bo "tutaj jest okropnie".

Potwory

Nie ma w tym świecie "typowych" stworów. Nie spotkasz tutaj bandy orków czy gnolli. Potwory często są kojarzone z "duszkami", wierzeniami ludowymi lub potężnymi istotami lepiej zostawionych w spokoju. Przykładowo mamy gobliny i gnomy, które są uważane odpowiednio za "złego duszka" i "dobrego duszka", ale to jest tylko miłe określenie tych stworów. Porywają dzieci, piorą im mózgi, a następnie pozwalają wrócić do rodziny. Dzieci wracają na zawsze zmienione. Gobliny wypruwają z dzieci emocje, więc takie osobniki często wracają i są asocjalne. Nie chcą się bawić, wolą pozostać same lub też nie znają granicy pomiędzy dobrym, a złym uczynkiem. Gnomy natomiast idą w drugą skrajność. Dzieci wracają pełne radości i nadziei, często ślepej. Takie osoby często stają się narcyzami, którzy tam mocno wierzą w swoje możliwości, że według nich nigdy nie mogą zrobić czegoś "złego" lub popełnić błędu. Są także inne istoty, jak trolle mieszkające pod mostami, ogry w jaskiniach które wychodzą zjeść chłopu krowę, czy istota z bagien która porywa dziewice. Są jeszcze te mistyczne istoty, jak anioły, smoki, chimery czy sfinksy, ale to są legendy.

Demony

W czasie gdy potwory, czy też duszki, są często uznawane za wierzenia i bajki przez mieszczan i wyżej położonych ludzi (kto uwierzy chłopu że zdradził żonę bo jakiś duszek mu to kazał?), to demony są czymś prawdziwym i namacalnym. Jest ich wiele rodzai, takich jak żywe cienie, które atakują każdego kto ośmieli się wejść do opuszczonego domu. Sukuby, które opętają duszę człowieka powoli przemieniając go w demona. Derwisze, które siedzą głęboko w duszy człowieka i wychodzą kiedy ten wykazuje duże emocje (gniew, nienawiść, żądza itp). No i są te "typowe" demony. Przykłady znajdą się pod Niflheim w Znane miejsca. Ludzie obawiają się spotykać te demony, bo często takie spotkania kończą się ich śmiercią lub całkowitym zniewoleniem duszy. Są jednak "szaleńcy", którzy chrzczą te istoty. Ci kultyści często powiadają, że odnaleźli sposób zyskania magii innej niż kapłańskiej, ale są uważani za lunatyków, których lepiej prewencyjnie powstrzymać.

Nielegalne rzeczy

Wszystko zależy od miejsca. Substancje odurzające w głównej mierze są legalne, chyba, że w państwie mają duże wpływy kapłani. Uznają, że każde odurzenie osoby czy to alkohol czy inna używka, to ucieczka od rzeczywistości nad którą powinni pracować. Dlatego też Imperium Orona nie uznaje używek za coś nielegalnego, a Sojusz w główniej mierze potępia i ściga takie osoby. W tym drugim przypadku alkohol jest czymś legalnym, ale często uważanym za "grzech". Prostytucja nie jest nielegalna. Kościół Bogini Miłości wręcz namawia do seksu, ale najlepiej takiego bez zabezpieczenia. Trucizny natomiast są regulowane w obydwu krajach. Hazard jest nielegalny w Sojuszu, a Imperium przymyka na to oko. Przemyt istnieje wszędzie i kwitnie głównie w państwach-miastach. Obraza bogów jest karana w Sojuszu i niektórych państwach-miastach. Obraza szlachcica lub kogoś wysoko położonego jest karana wszędzie. Dezercja jest karana śmiercią.

Znane miejsca

Niflheim - kraina położona na najbardziej odległym zakątku Imperium Orona. Jedna z pierwszych co została podbita. Kraina jest pełna patriotów, którzy uważają się za jednych obrońców świata. Niflheim jest znana głównie z powodu Bramy Demonów. Ogromnej bramy, która ma kilkaset metrów wysokości, jest czarna jak obsydian i ciągnie się przez cały ląd. Nie da się tej bramy obejść przez morze ani zajrzeć co jest za nią z wysokości. Jest otoczona przez czarną mgłę, która zabija każdego, który się tylko zbliży. Na samej bramie stacjonują garnizony demonów, a patrole często wychodzą w stronę ludzkich wiosek.

Postacie graczy

Gracze wcielą się w grupkę osób, która zostaje wciągnięta w wspomniany wcześniej konflikt. Czy tego chcą lub nie, będą musieli stanąć po którejś stronie. Kilka ograniczeń:
- Postacie muszą się w jakiś sposób znać nawzajem, najlepiej zrobić grupę dobrych przyjaciół, którzy działają wspólnie
- Żadna postać nie może być kapłanem ani osobą szkoloną do tej profesji
- Żadna z postaci nie zna żadnych rytuałów, co oznacza, że nikt z postaci graczy nie potrafi czarować. Mogą mieć pojęcie i wiedzę o tym, ale o czarowaniu nie ma mowy na początku.
- Każdy z graczy tworzy nację z której pochodzi jego postać. Pochodzenie z krajów Imperium Orona jest możliwe, ale tylko, jeśli się opuściło tamte ziemie. Może być tak, że wszyscy lub kilku graczy ma postacie z tej samej nacji.
- Każda z postaci należy do jakieś organizacji. Również do wymyślenia przez gracza. Może to być coś prostego jak cech rzemieślników, miłośnicy rybołówstwa czy gildie najemników lub zabójców.
- Każda z postaci musi mieć jakiś cel w życiu. Może to być coś prostego jak "przeżyć kolejny dzień" lub "dojść do władzy".